اي كه دستت مى رسد كارى بكن
پيش از آن كز تو نيايد هيچ كار

با رسيدن فصل پاييز بار ديگر بوى درس و مدرسه و شميم تحصيل و تدريس فضاى فرهنگى ايران زمين را عطرآگين نموده است.
رايحه دل انگيزى كه روح عاشقان را جان مي بخشد و خاطر هر انسان خوديافته اى را مستغرق احوالات خوش دوران كودكى و نوجوانى مى نمايد.

پس شايد دور از انتظار نباشد كه ياران عزيز و نيكوكار جامع با حس حضور و هميارى و با همدلى بيش از پيش، به شكرانه ى روزگار خوب شاگردى، دست دردست هم، دستگير فرزندان نيازمندى باشند كه از تحصيل و آموزش و پرورشى خوب محروم مانده اند.

چرا كه:
شكرانه دست توانا، بگرفتن دست ناتوان است.

هرچند از ديدگاهى انجمن ياران نيكوكار جامع با اهداف بزرگ مدرسه سازى و تأمين فضاهاى مورد نياز آموزشى در مناطق محروم ايران عزيزمان فعاليت خود را آغاز نموده و قدم هاى موثرى دراين راستا برداشته است ولى اين نكته را هم نبايد ناديده گرفت، كه حمايت و پشتيبانى در تأمين نيروهاى كارآزموده در امر تدريس و آموزش و نيز مايحتاج تحصيلى آن محرومان، خود گامى مهم و مرحله اى دشوار بوده و پرداختن به اين امر پسنديده در اهداف كلان و بزرگ انجمن مى تواند، به عنوان چاشنى و موضوعى جانبى و در عين حال حائز اهميت، نيازمند به مديريتى مختص به خود باشد.

در اين راستا از اقدامات خوب فرزندان عزيزم در انجمن و تهيه و ارسال كتاب و لوازم تحرير كه خالى از لطف نيست و گامى شايسته در حفظ پويايى و تداوم حركت خيرخواهانه انجمن محسوب مى شود، تشكر و سپاسگزارى مى كنم.

دستانتان پر توان، عشقتان مستدام و راهتان پر رهرو باد

منصور عباسی
شهریور  1396