تابستان ١٣٥٢شمسي بود
من و البرز كياني و جليل ذريه زهرا و حميد نجاريون همگي از مدرسه سياوس در خيابان يخچال پس از مراحلي براي مدرسه جامع شميران انتخاب شده بوديم. از محله قديمي يعني لويزان هم چندتايي مثل محسن نورمحمدي و محسن شيردل و محمحد محمدي و رزا رشيدي به اين مدرسه اعزام شده بودند.
دبيرستان با يك سري دانش آموز قديمي تر در خيبان دربند بود.
اونروزهادر همان اولين روز چهره هاي آشناي ديگري را نيز ميشد در آنجا ديد مثل روانشاد كامياب آقايي و پرستو و رضا قاسمي كه با من از اردوي رامسر آشنا بودند.
دبيرستان بعلت كمبود جا به يكروز درميان تبديل شده بود.
و مدرسه جديد در خيابان دولت چهارراه قنات مراحل پاياني ساختش را داشت پشت سر ميگذاشت.
بالاخره بعد از مدتي نه چندان دور مدرسه به پايان رسيد. با نام دبيرستان جامع شميران.
هنوز بوي آسفالت نو و رنگ درون كلاسها و راهرو كه تازه بود را در مشام دارم. رنگ راهرو ها مغز پسته اي و رنگ كلاسها بژ بود. اولين كلاس من در طبقه دوم بود
بچه هاي زيادي در آن كلاس بودند كه گفتن نامشان طولاني ميشود از جمله آنها شهره فشاري و بهروز قيطاسي بودند.
بعدها در مدتي كوتاه كلاسها تقسيم بندي شدند و من به طبقه اول منتقل شدم.
از جمله دوستان در اين كلاس. اعظم ارجمندي،زهره شيرازي، پروين اكبري، ژاله جلالي، گيتي كاشاني،نيلوفر زاهدي، نازي صولت، مندانا تيموريان،علي قضنفري، فرزلد فرهت ،محمدرضا قوانلو،مرحوم سودابه خدابنده و كامياب آقايي ، ژاندارك ناصحي،منيژه ديني ، عليرضا قاسمي ، و.... بودند.
مدرسه يك سرويس داشت كه زنگهاي ورزش ما را به استادين چيذر ميبرد. لباس ورزشمان كه توسط آقاي صفارزاده تعيين شده بود و از فروشگاه خود ايشان در سر ظفر خريداري ميشد. رنگ شلوارها سرمه اي و رنگ تي شرت ها ليمويي بود.
بعدها محل ورزش از چيذر به داووديه انتقال پيدا كرد.
رنگ فرم دختران شلوار سرمه اي و بلوز صورتي رنگ بود. پسرها فرم خاصي نداشتند.

قسمت يكم
مهران (اباصلت) قدياني